راستی چرا من اینقدر خسته ام ؟

>  راستی > چرا من اینقدر خسته ام؟ >  الان حدود ۱ سال است که > خیلی خسته ام و این هفته آخر هم که > دیگه دارم از پا می افتم. چرا ؟ > همیشه فکر می کردم کمی تنبل ام > اما حالا دقیقا حساب کرده ام و > متوجه شده ام که خیلی کار می کنم. > ببینید ما توی > > ایران ۷۲ میلیون جمعیت > داریم که۱۳ >  میلیون اونها بازنشسته هستن >  می مونه ۵۹ میلیون نفر. از این >  تعداد، ۲۴ میلیون دانش آموز و >  دانشجو هستند یعنی برای > انجام کارها فقط ۳۵ میلیون نفر > باقی >  میمونند. توی کشور ۱۰ میلیون > >  نفر >  هم توی ادارات دولتی شاغل >  هستند که >  خب عملا کاری انجام نمی دن. پس >  برای >  پیش بردن کارها تنها ۲۵ میلیون >  نفر >  باقی می مونند. از این ۲۵ >  میلیون >  نفر هم تقریبا ۴ میلیون > نفر آخوند >  و ملا و سانسورچی اینترنت و > >  نماینده مجلس هستند پس فقط ۲۱ >  میلیون باقی می مونن و اگر >  بدونیم >  که تقریبا ۱۷ میلیون آدم جویای >  کار >  داریم، معنیش این خواهد بود که >  کل کارهای مملکت رو ۴ میلیون > نفر >  دارن >  انجام میدن. اما حدود ۲ میلیون > >  نفر >  هم نیروهای مسلح داریم و این >  یعنی فقط ۲ میلیون نفر نیروی > کار >  باقی >  میمونن. از بین این دو میلیون >  نفر، >  ۶۴۶۹۰۰عضو پلیس و وزارت  >  اطلاعات و >    نیروهای سرکوب هستند پس کلا می  >  مونیم ۱۳۵۳۱۰۰. حالا این وسط >  >  ۶۴۹۸۷۶نفر بیمار داریم که قدرت >   کار ندارند و بار کارهای کشور >   افتاده روی دوش ۸۰۶۲۰۰ نفر از  >  جمعیت. فراموش کردم بگم که ما  >  دقیقا ۸۰۶۱۸۶ نفر هم ممنوع  >  القلم،  >  ممنوع التصویر، ممنوع الصدا و  >  دیگر انواع زندانی داریم پس کل >  >  کارهای کشور افتاده روی دوش ۱۴  >  نفر! از این چهار ده نفر ۱۲  >  تاشون  >  عضو شورای نگهبان هستند و پس  >  متوجه  >  می شیم که کل کارهای کشور  >  افتاده  >  روی دوش دو نفر: من و تو ! و تو هم  >  که  >  داری ایمیل میخونی

پیامی از سوی خدا

می دانم هراز گاهی دلت تنگ می شود

.
همان دلهای بزرگی که جای من در آن است
آنقدر تنگ میشود که حتی یادت می رود من آنجایم.
دلتنگی هایت را از خودت بپرس.
و نگران هیچ چیز نباش!
هنوز من هستم. هنوز خدایت همان خداست! هنوز روحت از جنس من است!
اما من نمی خواهم تو همان باشی!
تو باید در هر زمان بهترین باشی.
نگران شکستن دلت نباش!
میدانی؟ شیشه برای این شیشه است چون قرار است بشکند.و جنسش عوض نمی شود ...
و میدانی که من شکست ناپذیر هستم ...
و تو مرا داری ...
برای همیشه!
چون هر وقت گریه میکنی دستان مهربانم چشمانت را می نوازد ...
چون هر گاه تنها شدی، تازه مرا یافته ای ...
چون هرگاه بغضت نگذاشت صدای لرزان و استوارت را بشنوم،
صدای خرد شدن دیوار بین خودم و تو را شنیده ام!
درست است مرا فراموش کردی، اما من حتی سر انگشتانت را از یاد نبردم!
دلم نمی خواهد غمت را ببینم ...
می خواهم شاد باشی ...
این را من می خواهم ...
تو هم می توانی این را بخواهی. خشنودی مرا.
من گفتم : وجعلنا نومکم سباتا (ما خواب را مایه آرامش شما قرار دادیم)
و من هر شب که می خوابی روحت را نگاه می دارم تا تازه شود ...
نگران نباش! دستان مهربانم قلبت را می فشارد.
شبها که خوابت نمی برد فکر می کنی تنهایی ؟
اما، نه من هم دل به دلت بیدارم!
فقط کافیست خوب گوش بسپاری!
و بشنوی ندایی که تو را فرا می خواند به زیستن!
پروردگارت ...
با عشق !

اهم اخبار

من چون آدم تقریبا کم حرفی هستم , نوشتن زیاد هم برام سخته .

فکر میکردم که تو ایام عید بتونم بیشتر از قبل بنویسم ولی دقیقا برعکس شد ولی عیب نداره در عوض با بغل بغل خبرای خوش اومدم .  

باید عرض کنم که به دلیل حضور یکی از عمه خانمهای عزیزم که از سرزمین اوباما به وطن عزیزشان تشریف فرما شده اند و مثل همیشه محل اقامتشون "هتل جعفر" (خونه بابام) هست , ما خدا رو شکر از نعمت مسافرت در ایام عید محروم شدیم ... .

ور دل همدیگه گل میگفتیم و گل میشنفتیم ... انقدر خوش میگذشت که وسطهاش تصمیم گرفتیم شادیمونو چند برابر کنیم و دو تا جوون عاشق که سالها منتظر لحظه موعود بودن به وصال برسونیم .. عروس این ماجرا ,آبجی خانم بنده هستش و جناب داماد هم آرش خان , پسر عموی بنده . همونطور که پیش بینی میشد , شادی و شعف و شور و نشاط چند برابر شد و پنج شنبه آینده مراسم نامزدی این دو گل دلباخته هستش .

ایشالله که جواب آزمایشهاشون مشکلی نداشته باشه و همه چی خوب پیش بره . ( آمین )

از طرف دیگه هم مشغول برنامه ریزی برای تولد جوجو خانم هستم که خیلی نزدیکه . البته ناگفته نماند که تولد آقای همسر جان پنجم فروردین بود و براش یه عطر خوشبو خریدم که همش خودم استفاده میکنم .( چون من از عطرهای مردونه هم خوشم میاد )  

فردا هم دانشگاه دارم ولی نمیرم ...نگید چقدر ندید بدیده که روز اول هم میخواد بره دانشگاه ....فردا از صبح تا 11:30 یه درس 4 واحدی مهم داریم که فکر میکنم استاد این درس (سرکار خانم هدایت) رختخوابش توی دانشگاه پهنه و به زور باید بفرستنش خونه .... کلاسهاش بدون برو برگرد تشکیل میشه مگر اینکه تعطیل عمومی باشه و فکر میکنم اون روزاز ذوقش تو خونه یه دور برای شوهر موهرش درس بده که مبادا خدائی نکرده فاصله ای بین کتابها و خودش نیوفته ! براش اول عید و آخر عید و اینجور مناسبتها هیچ فرقی نداره و خاک تو سر حضور غیاب هم میکنه ! از اون بدتر این همکلاسی های بنده هستن که عین مور و ملخ میریزن تو کلاس و عین دور از جون شما خر هم فقط درس میخونن !

خلاصه من که مطمئنم فردا کلاس هدایت 100% تشکیل میشه ولی نمیرم چون گفته یه کتاب داستان 100 صفه ا ای تو 2 صفحه خلاصه کنیم و من هم نگاه به کتاب ننداختم.  

امروز هم که سیزده به در بود و روز خیلی خوبی بود . از ساعت 11 صبح تا 10 شب تو باغ بابا بودیم همراه با مامانمینا , عمه , و خونواده 2 تا عموهام . دیروز وقتی داشتیم برنامه ریزی میکردیم برای سیزده بدر , متوجه شدم که ماها فقط دنبال پر کردن شکم هستیم . مثلا میگفتیم همه فردا ساعت 11 تو باغ باشن و صبحونه میخوریم و شرح میدادیم که صبحونه باید چی باشه و بعد از اون میوه و آجیل و یواش یواش بساط منقل ردیف میکنیم برای کباب نهار که ما خونوادگی خیلی شکمو هستیم و باید بهترین و بیشترین خورده بشه و بعد از نهار هم سایر خوردنیها و برای بعد از ظهر هم که بنده به شدت هوس آش رشته کرده بودم و 3 جاری افتاده بودن به جون دیگ و یه آشی پختن که حرف نداشت.   

خدا رو شکر ایام عید تموم شد و شهر از حالت مردگی در میاد. از اینکه میبینم بیشتر فروشگاهها و مغازه ها و بازارها 2 هفته تعطیله و شهر تا حدودی حالت سکون و ثبات میگیره , خوشم نمیاد . دوست دارم همه چیز در حال حرکت و پیشرفت باشه.